Co to jest opóźniony wytrysk?

Jeśli masz opóźniony wytrysk, aktywność seksualna może być dla ciebie frustrująca, a nie przyjemna, ze względu na czas potrzebny do wytrysku. Może się to zdarzyć zarówno z partnerką, jak i bez niej. Pierwszym krokiem jest badanie fizykalne i rozmowa z lekarzem prowadzącym. Opóźniony wytrysk, nazywany również opóźnionym orgazmem, ma miejsce wtedy, gdy osiągnięcie punktu kulminacyjnego i wytrysk (termin określający moment, w którym nasienie zostaje siłą wypchnięte z penisa) zajmuje Ci dużo czasu i wymaga dużej stymulacji. W niektórych przypadkach może w ogóle nie dojść do wytrysku. Opóźniony wytrysk, zwany także opóźnionym orgazmem, był wcześniej nazywany męskim zaburzeniem orgazmu. Niezdolność do ejakulacji nazywana jest anejakulacją. Niemożność osiągnięcia punktu kulminacyjnego (orgazmu) nazywana jest anorgazmią. Tak naprawdę nie ma “normalnego” limitu czasu, jaki powinien upłynąć do osiągnięcia orgazmu. Jeśli jednak masz opóźniony wytrysk, czas jego trwania może być stresujący dla ciebie i ewentualnie dla twojej partnerki.

KOGO DOTYCZY OPÓŹNIONY WYTRYSK?

Opóźniony wytrysk może dotknąć każdego. U niektórych osób występuje ono przez całe życie. U innych zdarza się to raz na jakiś czas lub zaczyna stanowić problem wraz z wiekiem. Czynniki, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia opóźnionego wytrysku to m.in:

• Chorowanie na cukrzycę, głównie typu 1, stwardnienie rozsiane, udar mózgu lub uszkodzenie rdzenia kręgowego.
• Starzenie się.
• Przeszedłeś operację pęcherza moczowego lub prostaty.
• Przyjmowanie pewnych leków, w tym niektórych leków na depresję, psychozę, wysokie ciśnienie krwi i ból.
• Problemy ze zdrowiem psychicznym lub związkami.

Opóźniony wytrysk może się zdarzyć, kiedy się masturbujesz lub kiedy uprawiasz seks z partnerem. Może to być coś, co dopiero się zaczęło lub coś, co występowało przez całe życie. Jeśli zdarza się to tylko w określonych sytuacjach, np. kiedy jesteś z kimś, opóźniony wytrysk może mieć podłoże psychologiczne. Zazwyczaj mężczyźni są w stanie doprowadzić do wytrysku już po kilku minutach stymulacji seksualnej. Jednym z objawów opóźnionego wytrysku jest to, że osiągnięcie szczytowania zajmuje ci 30 minut lub więcej. Innym problemem jest to, że możesz być fizycznie zmęczony. Może się nawet zdarzyć, że zaczniesz odczuwać ból. Obie te rzeczy mogą również dotyczyć Twojej partnerki, jeśli jest ona zaangażowana w ten problem. Twój partner może czuć się zraniony, myśląc, że nie jest wystarczająco atrakcyjny lub wystarczająco zręczny, by pobudzić cię do orgazmu. Tak naprawdę najważniejsze jest to, jak ty się czujesz. Jeśli jesteś sfrustrowany lub zdenerwowany czasem, jaki zajmuje ci wytrysk, albo jeśli nie masz wytrysku, to jest to problem, którym należy się zająć. Istnieją fizyczne i psychologiczne przyczyny opóźnionego wytrysku. Przyczyny fizyczne mogą obejmować:

• Choroby układu nerwowego, takie jak udar mózgu, uszkodzenie rdzenia kręgowego i stwardnienie rozsiane. Uszkodzenie nerwów może również wystąpić jako powikłanie cukrzycy i zabiegów chirurgicznych.
• Niedoczynność tarczycy.
• Pewien rodzaj blokady w penisie.
• Stosowanie niektórych leków na receptę, takich jak antydepresanty, lub używanie narkotyków ulicznych.
• Nadmierne picie alkoholu.
• Starzenie się.

Przyczyny psychologiczne lub emocjonalne mogą obejmować:

• Poczucie winy z powodu seksu, prawdopodobnie z powodu wychowania.
• Złoszczenie się na partnera lub odczuwanie dyskomfortu z jego powodu.
• Obawa przed czymś, np. przed chorobą, ciążą lub skrzywdzeniem partnera.
• Lęk przed sprawnością seksualną.
• Uzależnienie od pornografii.

Jeśli jesteś w stanie łatwo osiągnąć orgazm samodzielnie, ale masz trudności z partnerem, lekarz może zasugerować, że przyczyna nie jest fizyczna. Możliwe też, że stosujesz pewną technikę, której Twój partner nie potrafi powtórzyć lub o której powtórzenie nie czujesz się komfortowo prosząc partnera.

JAK LECZY SIĘ OPÓŹNIONY WYTRYSK?

Lekarz prowadzący może zaproponować pacjentowi kilka różnych rodzajów leczenia. Tak naprawdę nie ma jednego, jednoznacznego sposobu leczenia tej przypadłości, chyba że jest ona spowodowana zażywaniem pewnych leków lub piciem alkoholu. Można wtedy odstawić narkotyki i ograniczyć picie alkoholu. Jeśli opóźniony wytrysk jest skutkiem ubocznym przyjmowania leków na receptę, można wspólnie z lekarzem zmienić lek na inny, który nie będzie miał takiego samego wpływu na pacjenta. Lekarz prowadzący może skierować pacjenta do innych specjalistów medycznych, takich jak terapeuta seksualny i/lub bardziej tradycyjny rodzaj doradcy. Jeśli opóźniony wytrysk występuje przede wszystkim u partnerki, lekarz może zasugerować poradę zarówno dla pacjenta, jak i jego partnerki. Jeśli pacjent zgłosi się do terapeuty seksualnego, może on zasugerować stosowanie materiałów lub urządzeń erotycznych, które ułatwią wytrysk zarówno samemu, jak i z partnerką. Nie istnieje żaden zatwierdzony lek na opóźniony wytrysk, dotyczy to również suplementów. Jednak niektórzy lekarze przepisują leki na zasadzie “off-label” z niewielkim powodzeniem. Niektóre z tych leków to:

• Testosteron, hormon.
• Cyproheptadyna (Periactin), lek przeciwhistaminowy.
• Buspiron (BuSpar), lek przeciwlękowy.
• Amantadyna (Symmetrel), lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona.
• Oksytocyna (Pitocin), hormon stosowany podczas porodu w celu wzmocnienia mięśni macicy do skurczu oraz wytwarzany przez organizm podczas orgazmu.
• Kabergolina, lek zwiększający poziom dopaminy.

Należy jednak pamiętać, że leki te nie są przeznaczone specjalnie do leczenia opóźnionego wytrysku. Mogą one pomóc, ale nie muszą. Jeśli opóźniony wytrysk przeszkadza w posiadaniu dziecka, lekarz może zasugerować sposób na pobranie spermy, którą można wykorzystać do zapłodnienia.

Prawdopodobnie słyszałeś o ćwiczeniach Kegla, zwanych również ćwiczeniami dna miednicy. Mięśnie, które należy ćwiczyć, można znaleźć, zaczynając sikać, a następnie zatrzymując się i zaczynając ponownie. Kiedy już znajdziesz te mięśnie, możesz wykonywać tego rodzaju ćwiczenia w dowolnym miejscu i w dowolnej pozycji. Może ci to pomóc w uzyskaniu silniejszego dna miednicy i większej kontroli nad tymi mięśniami. Tak naprawdę nie można zapobiec opóźnionemu wytryskowi spowodowanemu uszkodzeniem nerwów lub starzeniem się. Możesz jednak zapobiegać problemom spowodowanym nadmiernym piciem alkoholu lub nadużywaniem narkotyków. Jeśli uważasz, że problemy w związku z partnerką są przyczyną opóźnionego wytrysku, spróbuj przeprowadzić z nią szczerą rozmowę. Poprawa relacji może pomóc w zapobieganiu rozwojowi lub nasileniu się opóźnionego wytrysku.

JAK MOGĘ POMÓC MOJEJ PARTNERCE Z OPÓŹNIONYM WYTRYSKIEM?

Jeśli to Pan rozmawia ze swoim lekarzem prowadzącym na temat opóźnionego wytrysku, proszę upewnić się, że Pana partnerka uczestniczy przynajmniej w niektórych rozmowach. Lekarz może zasugerować, aby partnerka również poddała się badaniu, aby upewnić się, że nie dzieje się z nią nic fizycznego. Jest to szczególnie ważne, jeśli pacjent obawia się, że może zranić partnera podczas stosunku. Jeśli jesteś partnerem osoby z opóźnionym wytryskiem, spróbuj zapytać, czy jest coś konkretnego, co możesz zrobić, aby pomóc. Bądź otwarty na pomysł skorzystania z poradnictwa dla par lub terapii seksualnej. Postaraj się jednak porzucić myśl, że któreś z was robi coś “nie tak”. Opóźniony wytrysk lub brak wytrysku w ogóle to schorzenie, które wciąż jest przedmiotem badań. Nie ma wielu absolutnych wytycznych co do tego, ile czasu jest zbyt długim okresem do wytrysku, jak należy leczyć opóźniony wytrysk lub co go powoduje. Jest to jednak problem, gdy stanowi on problem dla ciebie i dla twojej partnerki. Wielu osobom może się wydawać, że brak wytrysku przez stosunkowo długi okres czasu w sytuacji seksualnej jest dobrym rozwiązaniem. Jednak w wielu przypadkach dłuższa aktywność seksualna nie prowadzi do większej przyjemności. Wręcz przeciwnie – powoduje stres, a nawet problemy fizyczne u wszystkich zaangażowanych partnerów. Ważne jest, aby przeprowadzić szczerą rozmowę z lekarzem i partnerem na temat wszystkich swoich obaw.